Młodzi Literaci

herohealter

herohealtera wiersz siedemdziesiąty

*** (Wierzę dziś w człowieka mocnego…)

Wierzę dziś w człowieka mocnego, pozbawionego złudzeń.
Takiego, co nie idzie, tylko kroczy.
Wierzę, że ma ręce białe, nieostrożnie ciężkie,
Ściśnięte usta i rozsądne oczy.

Chcę wierzyć, że teraz pali, pisze wiersze,
Wygląda przez okno- coraz szybciej i ciemniej
Za oknem idę ja chlupocząc wodą w butach.
Wierzę, że on by kroczył. Że jest. Że wierzy we mnie.

sal

hero - ty wiesz, że ja twoje wiersze uwielbiam.

I tne też. Jak zwykle - nie mogę sie przyczepić i zdaje się, że "rozumiem co poetka miała na mysli". I podobają mi się te rymy, wtracone jakby przypadkiem, komponujące się z wierszem.

Zero zgrzytów. Kocham twoją poezję, hero.