Młodzi Literaci

Marek Ciućka

Lecz silniejszą truciznę kryją twe powieki
W ócz zielonych orbicie:
Tam, drżąc, swej duszy widzę opaczne odbicie
- I śnię, że w nich, na wieki
Zatopiwszy się, zgaszę pragnienie i życie.
Ch. Baudelaire - 'Trucizna'

Nie chcieliśmy siedzieć przed świecą jak gówniarze,
Trzymając swoje dłonie.
Poddawszy duchom Verony, zbliżywszy twarze,
Drżący - w czwartym wymiarze,
Iskrzyliśmy – niechaj serce sercem zapłonie.

I tak jak zielona wróżka, opuściwszy szkło,
Stopiwszy wszelkie lody,
Płynąc przy sercu i uderzając brzucha dno,
Krzyczała: już czas, już to...
Topię lodowe góry, niechaj niosą wody.

Tak puściliśmy tarany na swoje bramy,
Burząc obronne mury.
Wmalowaliśmy w jednego obrazu ramy
Przyszłość, której nie znamy,
Bo miłość drogowskazem sekretnej futury.