Młodzi Literaci

Kornelia

jestem choć mogłam zniknąć
jak nie zapisana kartka w twoich dłoniach
zamienić się w nicość i nie powrócić
póki nie poprosisz

bym z twoich ust spiła życie
zamoczyła palce w mrozie i po same
końce nadal odczuwała ciepło
twojego spojrzenia

nie pragnę złotych ozdób ani
domu z czterema piętrami
wystarczy jak przywołasz księżyc
i gwiazdy w swoje imię na moją cześć
ułożysz

jestem dla ciebie - jeśli mam zginąć
śmiercią tragiczną ostatni raz
podaruj mi oddech

a gdy nadejdzie czas zawołam
będziesz wiedział że
to ja stoję przy twoim łóżku