Młodzi Literaci

Marek Ciućka

zaplata milczącymi kończynami wiarę
opartą na biblii wspomnień
zapisanych w fałdach skóry podświadomości

modli się

zawsze kiedy orgazm bez piwnych oddechów
i sapań ciężkich uzależnień
rozrywa ją na spoconym prześcieradle

niech tak zostanie

ugiąć musiała prostą wyobrażeń
wzoru idealnego
z elementarza niebieskookiej dziewczynki
patrzącej na ojca

każdy z projektów spłonął
zwinięty pomiędzy palcami
dłoni układających jutro

już jest dobrze

żadna z książek nie opowiedziała
receptury takiego ciągu
przykładu
ani nawet nasienia zapładniającego
językiem prześlizgującym się po łzach
i soczystych owocach czekolady
na ławce alejek przed fontanną

a żadna z gwiazd nie pamięta
scen jakimi ona maluje scenariusz
wielkiego aktu epopei

jest tylko młodą blondynką
z ciężkim workiem na zmęczonych krzyżach
podpieranych nadzieją i wiarą
jak gałęzie wiekowego bartka

jest pointą utworu
o irytującym tytule
mojej kobiety wzór kobiecości
choć wzór okazał się upadłym aniołem
zapraszającym do zwątpienia

jest okiem i uchem
patrzącymi i słuchającymi
palcami ugniatającymi sęki
wydobytej z głębin pragnień gliny

[...]

jest snem moim
który pozwolono dotknąć
zachować
i podpisać wężowym ruchem
na zewnątrz i od środka

aktem bożego ułaskawienia

sceną zamkniętego teatru

niewidzialnym tajnym szkicem leonarda

i słowem jezusa
wypowiedzianym mową duszą i ciałem