Młodzi Literaci

sal

zimno
jeszcze wczoraj otuliłbyś
mnie kocem

smutno
chwilę temu głaskałbyś
po głowie

szaro
niedawno malowałbyś mój świat
swoimi pastelami

dzisiaj
zabrałeś koc
i pastele
cofnąłeś dłoń

zimno
smutno
szaro

nawet na mnie
nie patrzysz

nie chcesz?
nie chcesz.
nie chcesz!...

jeszcze wczoraj...
chwilę temu...
niedawno...

tęsknię
za głosem
za uśmiechem
za dłonią

nie tęsknisz
bogowie, nie tęsknisz!

Andrzejuk

Czy w poezji zawsze ktoś musi z kimś zrywać?

Opanujcie się, czy na tym forum znajdę wiersz o trwającej miłości, albo lepiej wogóle nie o miłości? Nie licząc HEROHEALTERA i mnie

Sirocco

każdy przechodzi - zwłaszcza w młodości - różne okresy fascynacji różnymi tematami. co jasno odbija się w twórczości danej osoby.

nie chcesz, nie komentuj, ot co.

>kazumi<

Ja uważam , że miłość ( obojętnie - trwająca czy zerwana) jest jednym z nielicznych tematów, o których można pisać i pisać i taki wiersz znów o tym samym nie stanie się niesmaczny. Ale czytając o pieknie jabłka po raz setny chybaby szlag mnie trafił Wink

Zawsze chciałam umieć pisać wiersze. Ale nie potrafię, i troszke Ci zazdroszczę, bo Ty umiesz Smile

Sceptic

Ten wiersz, chociaż o miłości, nie jest taki zły... podoba mi się progresja we fragmencie
nie chcesz?
nie chcesz.
nie chcesz!...

Nie jest ona jednak niczym oryginalnym. Sam ją stosowałem i na pewno jeszcze tysiące wierszokletów przede mną. Nie mniej jednak wiersz całkiem OK. Są na świecie dwa utwory o miłości, które mnie oprywają i te polecam za wzór wszelkiej liryki miłosnej:

"Prośba o wyspy szczęśliwe" Gałczyńskiego - dobór słów, harmonia - IDEAŁ!
"Miłość szczęśliwa" Szymborskiej - temat potraktowany z właściwym Szymborskiej chłodem i dystansem - po prostu POEZJA.

Andrzejuk, jeśli JA piszę o miłości, to jestem łysy, a zaręczam, ze nie jestem. Jedyne co popełniłem w temacie z lekka miłosnym to "moja mała schizofrenia" (w prozie poetyckiej), której zresztą wcale nie bronię przed zarzutami o banalność.