Młodzi Literaci

Marek Ciućka

Prowadziłaś za rękę po obłąkanym życiu;
okłamywałaś, że ów świat jest piękniejszy;
szkicowałaś iluzję w wyobraźni, kusząc powabem.
Jestem poezją - szeptałaś do niespełnionego umysłu.
Żerując na potrzebach męskości i wnikając do krwi,
uzależniałaś jak heroina. Zabijałaś rzeczywistość,
pisząc w tajemnicy RIP nad moim nazwiskiem.

Nienawidzę cię

za miłość, ofiarę, cenę jaką przyszło zapłacić;
za fałszywych proroków i wirtualne wizje;
za Boga zwróconego w dniu śmierci,
co namalował fikcyjne drugie życie
na obrazku postawionym przed oczami.
Nienawidzę, bo uwierzyłem w sens,
którego już dawno nie ma

i zrozumieć to musiałem przed własnym nagrobkiem,
zaprowadzony przez diablego posła - interesownego wybawcę.